Inhoudsopgave Episode 1:
Tip of the iceberg
TDI
Concerning “Publication”
’t Rooie Boekje’
Otaku
Tirlemont
Fashion Tech Farm
Nina Lissone
Early Works
Swatch Exchange Rituals
hannah perner-wilson
Ido van Blijdesteijn, Recht In De Ogen
Two camels
Simulacrum 1
Past in the present 1
The magazine of 20 years ago revisited
Tip of the iceberg
Editor Contrechoc
The Fuel Of Satan
Editor Contrechoc
Concerning “Publication”
Let’s start with questions:
Can an image be a publication?
Can a painting be a publication?
Can a garment be a publication?
Can a text on a “strange” surface be a publication?
Should something be printed to be considered a publication?
Is publicity a publication?
Is everything online a publication?
Publication – making public. It is an “act” – although a book is called a publication, it is an object.
Publication: presenting new – knowledge – stories – poems – imagery.
Publication is “an act”.
A book is a clever way to fold a linear text. In the first fold the linear text is broken off over the page in ,lines of text which start at the top, stop at the right side, continue again under the former line at the left side. These directions can be changed, but the breaking up of the text and the arrangement in lines over the page remains as such. In the second fold the pages with the folded lines are arranged from the beginning of the text to the end, a way to facilitate reading the text as the author has intended it to be read. But the author cannot force the reader to read the text in this lineair way, nor to start at the beginning. Although the pages in a book are fixed, page numbers are added. There are no line numbers for most of the normal books. The book might fall apart, or the page number can be used for making a reference to a piece of text on a specific page.
A text is visual but not called an image.
Reading an image is possible, but it is not linear like reading a text.
In case of a publication, the text should not be hindered by distracting other shapes like images, lines or visual design elements. Also the text surface should be kept plain, not round, folded or otherwise distorted./ No parts of the text should be hidden. The text should be read linearly.
(will be continued in the next episode)
Editor Woody van Amen
Editor Contrechoc
Otaku in 10 episoden – met tekeningen van Otaku
Episode 1 – Otaku werkt in zijn atelier en observeert.
Inleiding
Otaku is een Japanse term voor een nogal eenzijdig geïnteresseerde persoon. Het is iemand die bijvoorbeeld alleen houdt van klavecimbelmuziek geschreven in het jaar 1716 en die alleen van die muziek iets afweet en de hele dag hiernaar luistert. In het Nederlands kennen we wel het Engelse woord “Nerd” voor een eenkennige computerprogrammeur, maar niet een woord met een bredere betekenis voor gespecialiseerde extreme vormen van monomane belangstellingen.
Otaku disclaimer
Otaku bestaat niet. Otaku is fictie. Otaku is een woord. Als iets van Otaku lijkt op de werkelijkheid of iemand die u kent is dat puur toeval. Men zou kunnen veronderstellen dat Otaku van een buitenaardse planeet komt of gewoon “Alien” is.
Otaku heeft een atelier. Otaku is altijd in dit atelier aan het werk. Het is de heilige plicht voor Otaku aan het werk te zijn. Er is niks anders dan het werk in het atelier. Of het nu zaterdag is of zondag, een feestdag of een mooie zonnige dag waarop iedereen in de file gaat staan om aan het strand hutjemutje tegen elkaar aan te kunnen zitten, maakt niet uit. Otaku werkt in zijn atelier.
Soms observeert Otaku toch ook de wereld buiten het atelier:
Otaku:Op die knusse aarde is alles goed. Jullie hebben gezellige cultuur. Jullie hebben fijne, leuke, vriendelijke musea, waar de koffie onbegrijpelijkerwijze iets belangrijker is dan kunst. Jullie gaan als uitje naar tentoonstellingen, als vermaak, als het verdrijven van tijd – je moet toch wat - of als het regent. De tentoonstelling echt goed bekijken was natuurlijk wel jullie doel, maar eenmaal ter plekke gaan jullie eigenlijk liever direct naar het restaurant van het museum. In het restaurant van het museum zitten is bij al dat mooie weer ook een beetje sneu, dus gaan jullie maar gelijk op de heerlijke terrasjes zitten in de buurt van het museum. Dat scheelt ook weer entreegelden. Niemand zal die tentoonstelling goed bekeken hebben en erover willen discussiëren, dus het even bekijken van het affiche is wel genoeg. Het is toch geen verplichting? Ok, dan is dat terrasje zonder dat geslenter in het museum wel zo comfortabel.
Otaku snapt duidelijk helemaal niet waarom het draait op aarde.
Otaku is blind voor consumerende cultuur, en het leuke winstje dat daarbij hoort.
Otaku bestelt geen rode wijn, noch een witte.
Otaku drinkt geen biertje, noch een Belgische Tripel.
Otaku eet nooit pizza.
Otaku is wars van het beoefenen van complexe intermenselijke relatievormen op het zonnige terrasje.
Otaku werkt in het atelier.
(wordt vervolgd)
Editor Woody van Amen
Contribution by: Marina Toeters
Fashion Tech Farm
Fashion Tech Farm is a studio, incubator
and small-scale production facility for
innovative fashion.
Citaten uit de Fashion Tech Farm
Population:
1a: Ik gebruik de energy uit mij solar bikini
voor community building and platforms.
1b: Zet die bikini ook thee? Want thee is
key voor sociale cohesie gebouwen.
2: Weet mijn sensor dress meer van mijn
most inner secrets dan mijn best friend?
51.438470688796706,
5.443782327506125
Tekening van de Fashion Tech Farm Population:
3: Welke techno will be volgend jaar de
hottest trend in fashion?
4: Natuurlijk, een dress is more dazzling
dan een broek, want dan moet er een
attractive lady in om die te displayen.
5: Ik merk dat als ik er Engelse
terminologie in knit, dat het dan een coole
uitstraling -radiation- heeft.
Editor Woody van Amen
Early Works
Early unseen works by well-known artists.
Episode 1, Simon Schrikker
Editor Bert Frings
Simon Schrikker, Uitzichtloos, (Z, hommage aan W. Monna), 1998, olie op linnen, 20 x 30 cm
Simon Schrikker, Z.T., 1998, olie op linnen, 20 x 20 cm
Editor Beam Contrechoc
Swatch Exchange Rituals
French Settings and Mysterious
Backgrounds: The e-textile summer camp.
As from the summer of 2013 e-textile
designers came together in the small
village of Poncé sur le Loir in the middle of
France in “Les Moulins de Paillard”.
http://etextile-summercamp.org/2013/
The e-textile summer camps were
organised by Mika Satomi and Hannah
Pernier Wilson.
Les Moulins de Paillard is a really
French kind of location.
Very dusty workspace in one of
the buildings of Les Moulins de Paillard
An e-textile designer is a person working
with both textiles - sewing, knitting,
designing garments or objects of fabrics -
and electronics - programming
microcontrollers, gathering data with
sensors and designing electronics
expressions, which can be sound or light or
shape modifications.
For an e-textile designer a simple needle
for doing stitches or a knitting machine is
as familiar as the soldering device, 3D
printer, lasercutter and sublimation
printer. The fabrics and textiles are the
soft, the electronics the hard.
Plan of the site. (Image from the E-Textile Summercamp Cookbook by hannah perner-wilson, 2015)
The site was a weird labyrinth like
conglomeration of French old style factory
buildings abandoned for years in a
countryside along a river.
Buildings with some sturdy
constructions preventing it to fall apart.
At the first gatherings the toilets were not
functioning, the spaces were dusty and full
of old machines, abandoned tiles,
scaffolding. Happy that it didn’t rain.
These were the most memorable
gatherings, later, when the facilities were
finally modernized, we rather missed the
spiders and so on.
The kitchen, where dinner was prepared
for 25 or more participants, was really
small. No dish washer!
Workshops were organized on topics
nobody else would ever think of.
For one week everybody could imagine
herself being in e-textile paradise.
At the saying goodbye ceremony at the
end of the week, many a tear was shed,
although it was argued that extensive
crying was quite normal being a hereditary
feature running in some of the families of
the e-textiles designers.
The site was so remotely situated that the
participants did not have the possibility to
leave. There was just one road leading to a
small village with a few houses, no shops,
no nightlife, and a church on a hill guarded
by a fierce dog.
The Church in Poncé sur le Loir.
Sleeping was done either outside in tiny
tents or inside in crowded rooms.
Sleeping was impossible anyway, because
participants always went in a canoe in the
middle of the darkest of nights and
predictably the canoe capsized and made
too much noise. Since the muddy water
was only 65 cm deep the participants were
able to return just a bit wet. The doors
were closed and locked so they had to wait
outside till 7 o’clock when somebody got
out for buying baguettes.
http://etextile-summercamp.org/2014/breakfast/
Summerly diner at a wooden table.
Around a big wooden table there were
always two or three chairs less than the
number of participants, so when you got
up to fetch the chicken, somebody else
took your place and you had to wait and
sprint for the next empty stool.
At presentation the locals all came gazing
at us as if we were aliens and brought self-
made cakes and salads which was
wonderful. We explained our projects in
our best French. The locals were very
politely smiling and appreciated our
language efforts enormously. Later, they
revealed that they could also speak English
fluently.
Our best French. (Image from the E-Textile Summercamp Cookbook by hannah perner-wilson, 2015)
Doing some needle work outside
our tiny tents.
contribution by hannah perner-wilson
contribution by Ido van Blijdesteijn
to be continued…
Editor Leonor Faber-Jonker
Two camels
Two camels, photographed 11 years and 3.273,84 kilometers apart.
Caïro, 2010
Rotterdam, 2021
Editor Leonor Faber-Jonker
Simulacrum 1, Corpse
Editor Leonor Faber-Jonker
Past in the present 1
A few scraps of crumbling wallpaper, all that is left of a home that once was.
